OS : For Friend HoonHwi
(เนื้อหาเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับผู้ที่เอ่ยถึงแต่อย่างใด)
(ผู้อ่านต่ำกว่า 18 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน)
เคยถามเพื่อนที่อกหักแล้วชอบชวนดื่มเหล้ามั้ย มันจะชวนดื่มเหล้าอะไรนักหนาวะ แดกให้เมา ๆ วันเดียวจบก็พอแล้วมั้ง นี่ชวนซ้ำชวนซาก ชวนจนเงินในกระเป๋าแห้งหมดแล้วเนี่ย
แต่พอไม่มาด้วยแม่งก็งอน ชอบอ้างว่าเพื่อนรักเพื่อนตายไม่ใช่หรอ .. เออ !! เพราะกูเป็นเพื่อนรักมึงไง ถึงทิ้งมึงไม่ได้เนี่ย แดฮวี
“จีฮุนนนน มึงชนกับกูก่อนนนน อย่าเพิ่งส่องผู้ว~”
“ผู้ห่าไรมึงล่ะ เขามากับเมียทั้งนั้น”
“ดีแล้วอิเวง มึงจะได้โสดเป็นเพื่อนกูว~”
โช้นนนนนน !!
แก้วเหล้าในมือเราทั้ง 2 กระทบกันอีกครั้ง แดฮวีดื่มจนน่าจะกึ่มๆ แล้ว แก้มกลมขึ้นสีแดงระเรื่อแต่ยังชงน้ำมึนไม่ยอมหยุด
“ถ้ากูไม่มีมึงนะจีฮุน กูแม่งคงไม่เหลือใครเลยว่ะ แฟนกู ..ไม่ดิไอ้เหี้ยนั่น แม่งก็ทิ้งกูไปมีเมียใหม่ละ ไอ้สัส”
ว่าแล้วมือเล็ก ๆ นั่นก็ยกเหล้าในแก้วขึ้นดื่มจนหมด แรงกระดกทำให้เหล้าปริ่มออกมาจากมุมปาก ไหลอาบลงมาถึงลำคออย่างเห็นได้ชัด
“กูล่ะเบื่อมึงจริง ๆ จะอกหักกี่ครั้งแม่งก็แดกแต่เหล้า”
ทิชชู่ในมือผมปาดเข้าที่ลำคอของเพื่อนสนิท ซับเหล้าที่อาบลงมาออกให้เท่าที่จะทำได้
“มึงเชื่อมั้ยจีฮุน”
“เชื่ออะไรอีกล่ะ”
“เห็นกูมีแฟนหลายคน อกหักก็หลายหน แต่ร่างกายกูเนี่ย ไม่ได้ให้ใครจับง่าย ๆ นะเว่ย”
“หร๊าาาา กูเห็นมึงคบกับใครก็ได้หมดอ่ะ”
“นิดหนึ่งป่ะล่ะ โหหห มึงเนี่ยเปลี่ยนประเด็นเก่ง”
“ประเด็นไรมึงอีก กูเห็นใจความแม่งขิงตัวเองทั้งนั้น”
“ไม่เว้ย” แดฮวีโยกนิ้วชี้ปฏิเสธ “ที่กูจะบอกมึง คือนอกจากแฟนกูแล้ว ก็มีมึงเนี่ยแหละ ที่จับต้องร่างกายกูได้ เนี่ย ! มึงจะจับหน้าจับไหล่ จับเอวกูก็ได้ กูม่ายว่า~”
มือเล็กวางแก้วลงกับโต๊ะแล้วกุมมือผมที่จับทิชชู่อยู่ ให้เลื่อนลงไปตามรูปคอ ผ่านกระดุมของเสื้อเชิ้ดตัวบางที่แดฮวีใส่ ลากไล้ผ่านลงมาถึงหน้าท้องและหยุดที่บั้นเอว ก่อนที่มือเล็กนั่นจะสะบัดมือผมออก
ใบหน้าเรียวเชิดขึ้นมองหน้าผมพลันยกยิ้มมุมปาก
“แต่มึงเอาผัว ก็ได้แค่นี้แหละ”
“หึ” ผมหลุดยิ้มออกมาบ้าง “ก็มีผัวมันสบายกว่าป่ะล่ะ งั้นมึงก็ไม่เอาหรอก”
“ก็ไม่เอาแล้วไง ไอ้เหี้ยแม่ง เลว ระยำ”
หลายคำกรนด่าที่หลุดออกจากปากเรียวของแดฮวี ดังแสบหูสลับกับเสียงเพลงในผับที่เร้าอารมณ์
ผมยกแก้วขึ้นดื่มบ้าง พลางมองไปรอบ ๆ ก่อนจะสังเกตเห็นสาวตาเสือสิงที่มองมาทางพวกเราไม่เว้นแถว
ความจริง พวกเราทั้งคู่ก็ฮอตอยู่ แฟนที่คบก็ระดับตัวท๊อป แต่แม่งนิสัยอย่างกับส้นตีน ล่าสุดแฟนแดฮวีที่เลิกไป แม่งก็คบซ้อนแฟนผมก็ใช่ว่าจะดีนะ
เพราะมันเพิ่งบอกเลิกผมไปเมื่อค่ำ แต่... ยังไม่บอกแดฮวีนะ ไม่งั้นมันระเบิดลงกว่านี้แน่ หมายถึงเหล้าในร้านอ่ะ หมดแน่ ไอ้เวรเอ้ย
“จีฮุน มึงคิดอะไรอยู่วะ” แดฮวีสะกิดให้ผมหันไปมองหน้า
“อะไร” ผมทำเป็นไม่รู้เรื่องไม่รู้ราว
“มึงแม่งเหม่อว่ะ คิดอะไรอยู่วะ แดกก็แดกนิดดดดเดียว!”
“ไอ้นี่ แล้วมึงจะให้กูแดกแข่งกับมึงเรอะ ถ้าเมากันทั้งคู่ ใครจะแบกใครกลับ”
“เดี๋ยวกูฝากพี่ผู้ชายโต๊ะนู้น~” เสียงเล็กลากยาวพร้อมส่งสายตาไปโต๊ะที่หมายถึง “ให้เขาพาเรากลับก็ได้”
ผมหันไปมองตาม เจอพี่ผู้ชายที่คงจะมอง ๆ กับเพื่อนตัวดีของผมไว้ ยักคิ้วหลิ่วตากลับมา
“พอเลย ! ก่อนจะส่งกันถึงบ้าน กูว่าได้ผัวเพื่มก่อน”
“ฮิฮิ ก็โสดอ่ะ หาผัวเพิ่มก็ไม่เผียดดด อ่ะ อ่ะ”
อยู่ ๆ แดฮวีก็โยกตัวตามจังหวะเพลงที่เร็วขึ้น ผมส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจกับเพื่อน มันก็ไม่เข็ดกับรักที่ได้มาง่าย ๆ แต่เลิกกันตลอดสักทีนะ
“มึงเมาแล้วอ่ะฮวี กลับมั้ย”
“กลับไรรรร นี่เพิ่งเที่ยงคืนเอ๊ง”
“เที่ยงคืนบ้านมึง ตีหนึ่งแล้วดอก”
“หื้ออออ”
ดวงตาเรียวเลิกขึ้นมองนาฬิกาจากหน้าจอโทรศัพท์ของผม ยื่นหน้าเข้าใกล้หน้าจอจนแทบจะชิดเครื่องแล้วนิ่งไป
ความนิ่งของแดฮวีทำให้ผมเอะใจ ดึงโทรศัพท์กลับมาแล้วยกเหล้าในแก้วลงคอจนหมด
หันไปสังเกตเพื่อนก็เด้งตัวกลับไปนั่งตัวตรงอยู่ที่เดิม แล้วรินเหล้าที่เหลืออยู่ไม่มากนัก ดื่มต่ออีกหลายอึก
“หมดแก้วนี้กูกลับก็ได้”
“ดี”
“แต่คืนนี้มึงนอนเป็นเพื่อนกูได้ป่ะ”
น้ำเสียงเอ่ยชวนจริงจังขึ้นจนเหมือนจนไม่เมา ทั้งที่มองจากตรงนี้ก็รู้ว่าแดฮวีแทบจะเลื้อยแล้ว ทั้งสายตาที่ส่งมาระหว่างรอคำตอบนี่อีก
อะไรเข้าสิงมึงวะ
“นอนห่าไร เดี๋ยวกูไปส่งแล้วกลับบ้าน”
“ไม่เอา ๆ ๆ” ใบหน้าเรียวงอแง “นอนกับกู ๆ กูเหงาอ่ะจีฮุน”
“...”
“นะ ๆ นี่เพื่อนรักมึงไง กูแดฮวีไงงงง”
แดฮวีเกาะแขนขอร้องผมท่าใหญ่ เรียกได้ว่าเล่นใหญ่ไม่อายใครเลยก็ได้ ยิ่งเห็นว่าผมทำท่านิ่ง ไม่หือไม่อือ ก็ยิ่งทำหน้าเบะงอแงไปใหญ่อีก
รู้เลยว่าตอนแดฮวีอ้อนผัวจะทำหน้าแบบไหน ก็ขนาดนี่กับเพื่อนมันแม่ง ...ก็ทำให้ใจอ่อนได้ตลอด
“เออ ๆ เห็นว่ามึงอกหักหรอกนะ นังตัวดี”
“เย้ ! มึงน่ารักที่สุดเลย”
เท้าเล็กกระโดดลงจากเก้าอี้มากอดผมเต็มอ้อมแขน รัดแน่นโยกไปมาอย่างเด็ก ๆ จนผมต้องแกะมือให้ปล่อยออก แล้วยัดเหล้าที่เหลือใส่มือแทน
“แดกให้หมดแล้วกลับ กูง่วง”
“ฮิฮิ ได้เลย”
แดฮวีกลับไปนั่งที่ตัวเองขณะที่ผมเรียกพนักงานมาเช็คบิลล์แน่นอนว่าคืนนี้ผมจ่ายก่อน ไอ้ตัวดีลืมหยิบกระเป๋าตังค์มาด้วย ดู้ดูมัน คิดว่ามากับผัวหรอ กูจะหารแม่งให้หมดตัวเลย
ระหว่างที่รอเงินทอนและแดฮวีแวะไปแจกไลน์ให้หนุ่มโต๊ะที่มันมองตั้งแต่แรก มีเวลาให้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คโซเชียล
แค่ยกโทรศัพท์ขึ้นมายังไม่ทันได้ปลดล็อก หน้าจอก็แสดงข้อความของแฟนที่เพิ่งบอกเลิกผมไปค้างไว้อยู่แล้ว
‘ขอโทษนะจีฮุน ที่ต้องบอกว่าวันนี้รักของเรามันน้อยลงแล้ว”
‘เธอเองก็คงรักเราน้อยลงใช่มั้ย ขนาดให้เลือกระหว่างแฟนกับเพื่อน เธอยังเลือกเพื่อนเธอเลย’
‘ไหน ๆ เพื่อนเธอก็โสด โสดตามเพื่อนด้วย จะได้เป็นเพื่อนรักกันอย่างที่เธอบอกเราไง’
‘ขอบคุณที่รักเรานะ แต่จากนี้ไม่ต้องแล้วล่ะ มีคนที่พร้อมรักเรามากกว่าเธอแล้ว’
‘บายครับ’
ผมถอนหายใจออกมากับคำบอกเลิกที่โคตรจะงี่เง่านี่ เพื่อนกูอกหักแล้วมันไม่มีใคร กับมึงที่ใช้คำว่าคิดถึงเพื่อเพื่มขยะถุงยางอ่ะไอ้สัส
กูรักมึงนะแฟน แต่แม่งงี่เง่าว่ะ ไม่มีเหตุผลขนาดนี้ ทิ้งกูไปเหอะเจ็บมากอยู่ แต่เดี๋ยวก็คงดีขึ้น
“กลับห้องกัน”
เสียงเล็กสะกิดผมจากด้านหลังซะจนสะดุ้งเฮือก รีบปิดหน้าจอโทรศัพท์แล้วยัดลงใส่กระเป๋า ก่อนจะหยิบเงินทอนจากพนักงานที่เดินมาพอดี เพื่อกลับห้องอย่างแดฮวี
ผมขับรถมาเอง และแดฮวีก็หลับอยู่ข้าง ๆ ตั้งแต่เป็นเพื่อนกับแดฮวีมา ไม่เคยจะคิดว่ามันจะดูแลตัวเองได้เลยสักนิด เบาใจหน่อยก็ตอนมันมีผัว แต่ผ่านไปสักพักเรื่องดราม่าก็มาละ
แบบนี้แดฮวีจะขาดเพื่อนแบบผมได้ยังไงล่ะ ไม่ได้หรอก อกหักทีก็กอดคอกัน เข้าใจกันจนเหมือนแฝดคนละฝาไปแล้ว
“มึงตื่น ! กูไม่อุ้มเหมือนผัวมึงหรอกนะ”
ผมปลุกแดฮวีให้ตื่นด้วยการผลักร่างมันให้ฟื้น ก่อนจะเปิดประตูแล้วปิดไว้เช่นเดิม เดินอ้อมมาหลังรถเพื่อรอเจ้าของห้องลงมาตามด้วยท่าทางงัวเงีย พลันจะล้มลงไป
“กูบอกแล้วว่ามึงเมา จะอวกมั้ยล่ะสัส”
แดฮวีส่ายหน้า ทว่ายังค้ำรถอยู่
“กูไหว ๆ แต่แบบกูเพิ่งตื่นไง ขอเวลา 5 วิ”
“เห้อ~ มึงเนี่ยนะ!”
ผมล็อกรถแล้วเดินเข้าไปพยุงแดฮวีขึ้น นวดขมับให้เล็กน้อยหวังให้ตื่นดีหน่อย และเราจะได้ขึ้นห้องกันสักที
“พอแล้ว ๆ นี่ไม่ได้ช่วยให้กูหายเมา แต่ยิ่งทำให้กูมึน”
“ฮ่าๆ” ผมหัวเราะให้ความไม่รู้ของตัวเอง
“เดินมาดิ มึงก็รู้ว่าห้องกูห้องไหน”
แดฮวีพยุงตัวเองให้เดินเข้าไปในคอนโด เดินตีคู่กันไปอย่างมึนๆ จนถึงห้องที่แดฮวีเป็นเจ้าของ เปิดประตูด้วยคีย์การ์ดที่เจ้าตัวดึงออกมาปลดล็อก แล้วปิดประตูหลังจากที่ผมเข้ามาแล้ว
โซฟากลางห้องเป็นที่ที่ผมทิ้งตัวลงเป็นอันดับแรง ส่วนแดฮวีเข้าไปล้างหน้าในห้องน้ำ ก่อนจะตะโกนให้ผมช่วยเปิดแอร์ให้หน่อย
แอร์ทำงานอย่างที่แดฮวีต้องการ ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเคลียข้อความก่อนคิดจะทำอย่างอื่นต่อไป ตัดสินใจเปิดอ่านข้อความของแฟนเก่าในห้องแชท แล้วปิดไว้เช่นเดิมพลางถอนหายใจ
ทิ้งโทรศัพท์ลงไว้ข้างกาย แล้วหลับตาลงช้า ๆ ปล่อยตัวเองอยู่กับความคิดที่ว่างเปล่า จนรู้สึกว่าแดฮวีมานั่งข้าง ๆ แล้วหน้าที่ชุ่มน้ำนั่นกำลังซบไหล่ผมอยู่
“เป็นไรมึง” ผมลืมตาขึ้นมาถาม
แดฮวีหายใจเข้าอย่างสม่ำเสมอ เว้นจังหวะจากคำถามไปเล็กน้อยและตอบโดยไม่เงยหน้าขึ้นมามอง
“เหนื่อยเนอะ”
“เหนื่อยไรอะ”
“มึงก็เห็นว่ากูคบใครตั้งหลายคน แต่ไม่มีใครอยู่กับกูได้นานเท่ามึงเลย”
“ก็กูเป็นเพื่อนมึงไง หน้าอย่างมึงไม่มีกูก็ไม่รอดหรอก”
“นั่นสิ ถ้าไม่มีมึงกูจะอยู่ได้มั้ยวะ”
ผมเงียบไปสักพัก “หาผัวดี ๆ ดิ”
“แล้วมึงอ่ะ หาผัวดี ๆ ได้ป่ะ”
ถามจบ ใบหน้าเรียวก็ชายตาขึ้นมามอง.. เราสบตากันหลายวินาทีซึ่งก็ยังไร้คำตอบจากปากของผม ผมไม่รู้จะตอบยังไง คนที่เคยคบ นานสุดก็แค่ปีเดียว จะเอาอะไรมาตอบได้ล่ะ
มีก็แค่แดฮวีเหมือนกันนี่แหละนี่คบกันมาจวนจะสิบปีละ ถ้าไม่มีมึงกูก็ไม่มีใครเหมือนกัน แต่ให้พูดไปตรง ๆ แล้วมันไม่ใช่ว่ะ มันพูดไม่ได้ไง
“ไม่รู้ว่ะ ตอนนี้ยังไม่มี” ผมตอบแบบเลี่ยง ๆ
“จริง ๆ เป็นโสด ใช้ชีวิตกับเพื่อนมันก็ดีใช่มั้ยมึง ถ้ามีแค่มึงกับกูมันจะดีใช่มั้ยวะ”
“โห.. คิดไรมึง ชีวิตจะเลิกมีผัวหรือไง”
“ถ้าเจอแต่เหี้ย ๆ ก็ไม่อยากมีละ มีแค่มึงก็สุขใจ”
“พอ ๆ พูดไรของมึงเนี่ย ประสาทแล้วไอ้ห่า ฮ่าๆ”
“จีฮุนอ่า ตอนกูไม่มีใคร กูก็ยังมีมึง เหมือนกันนะ ถ้ามึงไม่มีใครมึงก็มีกูคนนี้”
พูดยังไม่ทันจบประโยค แดฮวีก็สอดมือเข้ากอดรอบเอวผม ทั้งยังซุกหน้ากับอกของผมอีก ถึงจะทำแบบนี้กับผมบ่อย ๆ จนชินแล้ว แต่ครั้งนี้มันจะจริงจังเกินไปมั้ยวะ
แม่งเมาจนไม่มีสติแล้วแน่ ๆ
“เออ ๆ” ผมแกะมือเล็กนั่นออก แล้วดันตัวขึ้นนั่งหลังตรง “ต่อให้กูมีผัว กูก็ไม่ทิ้งมึงหรอก”
แดฮวีเงยหน้าขึ้นมามองทั้งที่ยังค้างอยู่ตรงอก สายตาแสนอ้อนของมัน พอมองจากมุมนี้แล้วก็พลอยจะใจอ่อนให้ตลอด ไม่รู้ว่ามันจะอ้อนอะไรอีก แต่ยิ่งทำให้เข้าใจพวกผู้ชายที่หลงมันมากขึ้น
มึงแม่ง เดี๋ยวกูส่งไปหาผัวเก่าเลย !
“แล้วตอนนี้มึงโสดป่ะ”
“...”
“ก็หลายวันมานี้ มึงอยู่กับกูตลอด แถมมึงยังไม่ค่อยพูดถึงแฟนมึงด้วย ในโซเชียลก็เงียบฉี่ ตกลงตอนนี้มีผัวหรือมีแค่กูอ่ะ”
“ก็...”
“อย่ามีความลับกับเพื่อนเด้!”
“เออ ! สรุปว่าโสดแล้วกัน กูโสด ผัวทิ้ง จบมั้ย”
แดฮวียิ้มบาง ๆ “ดีใจแปลก ๆ ว่ะ ก็จะมีแค่มึงกับกู มีจีฮุนกับแดฮวี”
“เพ้อเจ้อละมึง ไปนอนไป้”
ผมตั้งใจดันตัวแดฮวีออกเพื่อจะไล่เจ้าตัวไปนอนในห้อง แต่แดฮวีกลับลุกขึ้นเปลี่ยนท่า แล้วดันไหล่ผมให้ติดกับพนักโซฟา
ดวงตาเรียวจดจ้องกับใบหน้าของผม มองลึกเข้าไปทุกสัดส่วนอย่างสำรวจและตราตรึงผมไว้กับที่
“เพื่อนกูน่ารักขนาดนี้ ทำไมพวกเหี้ยถึงทิ้งไปได้วะ” แดฮวีเอ่ยเบา ๆ
“มึงก็เหมือนกัน...” เสียงผมเบากว่า
“ถามจริง ๆ นะจีฮุน”
“...”
“ชีวิตเรา มีกันและกันแบบนี้ได้มั้ย”
“กูก็เป็นเพื่อนมึงนี่ไง ก็มีกันและกันมาตั้งกี่ปีแล้ว”
“ก็รู้ แต่ถ้ามีเราที่ทำอะไรกันเองทุกอย่าง โดยไม่ต้องมีคนอื่นมาช่วยล่ะ”
“กูไม่เข้าใจภาษาคนเมาว่ะ มึงหมายควา...”
อื้ออออ !!
ยังไม่ทันถามจนจบประโยค ริมฝีปากเรียวก็ทับลงมาที่ริมฝีปากอิ่มเสียก่อน แดฮวีก้มลงมาจูบผมด้วยความรวดเร็ว สองมือเล็กประคองใบหน้าผมขึ้นรับจูบที่เจ้าตัวส่งมาอย่างอ่อนโยน
ความหวานของแอลกอฮอล์แฝงมากับเรียวลิ้นที่แทรกเข้ามาในโพรงปาก ผมเผลอกลืนความหวานนั้นลงคอ แถมยังหยุดที่จะกินมันไม่ได้ ผมคงชอบจูบมากเกินไป เกินไปจนลืมว่าที่กำลังจูบอยู่คือเพื่อน
แดฮวีปล่อยจูบแล้วหอบหายใจอยู่ตรงหน้า ปากเรียวเม้มเข้าหากันขณะจ้องเข้ามาในสายตาของผม
“มึงเมามากแล้วแดฮวี ทำเหี้ยอะไรเนี่ย” ผมเอ่ยทั้งยังหอบ
“มันได้ใช่มั้ย ถ้าต่อจากนี้จะมีแค่มึงกับกูอ่ะ”
แดฮวีไม่ปล่อยให้ผมแสดงความคิดเห็น โน้มใบหน้าลงมาจูบผมอีกรอบ พร้อมเบียดกายลงคร่อมบนตักของผม แล้วขยับเข้ามาใกล้จนแนบชิดไปทั้งร่าง
จูบของแดฮวีชวนเคลิ้มอย่างที่ใครเขาว่า ไม่รู้เลยว่าเพื่อนตัวเองจะจูบเก่งถึงเพียงนี้ และเพราะเป็นเพื่อน จึงอยากรู้ว่าจะเก่งได้แค่ไหน ผมปล่อยให้แดฮวีได้จูบตามใจ
และใช่ ! ผมว่าผมโดนมันเล่นงานแล้วว่ะ
“มึง ๆ ใจเย็น กูจีฮุน ไม่ใช่ผัวมึงเว้ย”
ก่อนที่สติจะหลุดไปมากกว่านี้ ผมดึงแดฮวีออกมาแล้วเอ่ยประโยคข้างต้น
ทว่าแดฮวียิ้มยกยิ้มแล้วทำเป็นก้มหน้าอย่างเขินอาย แตะปลายนิ้วเข้าที่ปากคล้ายจะปิดมันไว้ ก่อนจะยกขึ้นแล้วลากไปแตะตรงหัวใจ
“ไม่ทำตามลมปากสิ ทำตามความรู้สึก”
“...”
“กูอยากรู้ เพราะชีวิตกูตอนนี้ มีแค่มึงก็พอแล้ว”
ผมกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ รอยยิ้มของแดฮวีและสายตาคู่นี้หวานหยดย้อยกว่าครั้งไหน ๆ ผมไม่เคยจะได้รับอะไรแบบนี้จากมันเลย นี่คงจะเป็นเสน่ห์ ที่เก็บไว้ตักตวงความรักกับแฟนสินะ
แต่ผมไม่ใช่นี่หน่า..
“ถ้ามันไม่ได้จริง ๆ ก็คงจะหยุดเอง”
ประโยคของแดฮวีนี้หวานจนเผลอกลืนน้ำลายอีกรอบ ดูท่าแล้วความอยากรู้ของเพื่อนตัวดีคงจะไม่ยอมหยุดง่าย ๆ เพราะมือเล็กเริ่มปลดกะดุมเสื้อของผมออก แล้วก้มลงจูบที่ลำคอผมช้าๆ
ความร้อนผาวแผ่ไปทั้งร่างกาย น้ำหอมที่แดฮวีใช้ แตะสัมผัสไปทั่วในความรู้สึก แถมผมยังยกมือขึ้นมาลูบไล้ร่างเล็ก บีบเค้นบริเวณเอวคอดเสียจนนึกอิจฉา
ร่างกายเล็ก ๆ ที่เคยผ่านการแย่งกันมาไม่รู้กี่ครา ได้สัมผัสเองชัด ๆ ก็ตอนนี้ ถึงแม้ความเป็นเพื่อนจะทำให้ใกล้ชิดและสนิทแต่ความแนบเนื้อแบบนี้ก็ใช่ว่าจะทำกันได้ อีกทั้งยังชอบแนวเดียวกันอีก ก็ยิ่งยากที่จะได้ลองทำ
แต่แดฮวีคงอยากรู้จนถลำลึกไปแล้ว เพราะเสื้อที่ผมใส่อยู่ถูกปลดกระดุมออกจนหมดทุกเม็ด ขณะที่ปากร้อนจูบไล่ลงไปเรื่อยๆ โดยไม่ปล่อยให้เหลือแม้แต่ยอดอก
อารมณ์ผมพุ่งขึ้นราวกับคนตรงหนัาคือคนรัก มือเล็กบีบเค้นยอดอกที่ชูชัน พร้อม ๆ กับถูไถสะโพกกับท่อนหน้าด้านล่าง
“อ่าส์~”
เสียงครางผมลอดออกมา เงยหน้าขึ้นไปตามอารมณ์ที่ถูกชักจูงไปจนสุด ขณะประคองร่างเล็กให้อยู่บนตักอย่างปลอดภัย และให้ร่างกายนี้เป็นของแดฮวีเสียก่อน
เสื้อของผมถูกปล่อยทิ้งให้หล่นลงด้านล่าง แดฮวีก้าวลงไปยืนที่พื้น แล้วก้มลงเพื่อปลดตะขอกางเกงผมออก มือเล็กกล้าที่จะทำอย่างไม่เคอะเขิน ผมดึงแดฮวีเข้ามาจูบ เพราะไม่อยากจะเห็นสิ่งที่มือเล็กนั้นกำลังล้วง
สัมผัสเบา ๆ ที่ปลายนิ้วลากวนไปมา ทำให้จุดอ่อนไหวของผมขยายตัวขึ้นจนสุด พร้อม ๆ กับที่แดฮวีก้าวมานั่งบนตักผมอีกครั้งและคราวนี้สัมผัสกับสิ่งนั้นได้ใกล้ชิดขึ้น
“จีฮุน กูว่ากูต้องการมึงว่ะ”
อ่ะ !
ผมโอบแดฮวีให้พลิกตัวลงนอนบนโซฟา ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ดตัวบางนี้ออกอย่างร้อนรน ผมอยากจะกลืนกินความหอมหวานบนร่างกายนี้ ทั้งคราบเหล้าที่อาบตรงลำคอ และหยาดน้ำหอมที่ยังฝังกลิ่นอยู่
จมูกรั้นทับลงที่ลำคอขาว จูบลงไปเน้น ๆ ครั้งแรกนับตั้งแต่รู้จักมา ผิวขาวนุ่มจนแทบอยากฝังจมูกไว้ตรงนี้ แต่ก็อยากขื่นชมร่างกายอ้อนแอ้นนี้ให้พอใจเสียก่อน
“อ่ะ จีฮุน อื้อ ~ มึงแม่ง อ่าส์~”
ผมดูดกลืนร่างกายของแดฮวีด้วยจูบร้อนแรงไม่แพ้ตอนที่เริ่มกิจกรรมกับแฟนหนุ่ม ร่างเล็กดึงดูดใจผม จนแทบจะลืมไปแล้วว่าคน ๆ นี้คือเพื่อนสนิทที่มีกันอยู่สองคน
ความนุ่มนิ่มน่าทะนุถนอม ปลุกความดิบในสัญชาตญาณของผมออกมาได้อย่างเต็มที่ เอวบางที่เคยบอกให้มันกินข้าวเยอะ ๆ ก็ช่างน่าจับ น่าจูบ น่ากลืนไปหมดทุกส่วน
ผมจูบวนที่หน้าท้องของแดฮวีเยอะกว่าที่เจ้าตัวทำให้ผมเสียอีกมึนเมาร่างกายนี้มากกว่าแอลกอฮอล์ที่ไหลในเลือดซะอีก !
“มึง กูไม่ไหวแล้ว จีฮุน~ ช่วยกูด้วย”
มือเล็กสอดเข้ามาเพื่อจะปลดกางเกงของตนออก ผมกุมมือบางคู่นั้นไว้ แล้วปลดออกให้เองเหมือนอย่างที่เจ้าตัวทำให้
ความอ่อนไหวที่มีเหมือนกัน ชูชันแข่งกับความรู้สึกที่ผมเองก็สัมผัสได้ รีบถอดกางเกงตัวนี้ทิ้งไป แล้วกอบกุมความร้อนนั้นเต็มกำมือ
“อ่ะ อ๊ะ ฮุน อ่ะ มึงอย่าเพิ่ง.. อื้อ”
เสียงเล็กเล็ดออกมาคล้ายกับจะห้ามให้ผมหยุดที่กำลังทำ ผมรีบก้มลงประกบกับริมฝีปากเรียว และแทรกตัวลงกลางลำตัวของแดฮวี
ร่างเล็กบิดเร้าใต้การควบคุมของผม ส่วนอ่อนไหวก็ชูชันแข่งกับความทะนุถนอมที่ผมส่งผ่านอ้อมมือไปให้
ผมกำลังช่วยให้แดฮวีสำเร็จความใคร้ด้วยมือที่ถนัด สาวชักขึ้นลงอย่างที่ทำกับคนอื่นเป็นประจำ แต่เจ้าเพื่อนคนนี้คงอ่อนไหวกับท่าทีผมน่าดู
“อ่ะ อื้อ อื้อ”
เพราะนี่แค่ใช้มือ ร่างเล็กยังบิดเร้าจนผมปวดหนึบตามไปด้วยแล้ว
“จีฮุน”
“...”
“มึงจะรุกกูก็ได้นะ กูไม่ถือ”
“ไม่ ... อย่าน้อยก็ไม่ใช่วันนี้”
ผมยิ้มมุมปากแล้วทำอย่างเดิมต่อ พลางก้มลงดูดกลืนร่างกายคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่อยากกินแดฮวีลงไปจริง ๆ
ร่างอ้อนแอ้นนี้ช่างหอมหวาน และอาบเสน่ห์ที่คงหาจากที่ไหนไม่ได้ ของดีที่มีอยู่ข้างกาย เพียงแค่จับมาใช้ไม่เป็น
วันนี้ได้ทดลองกลืนกิน ก็ทำให้ได้รู้แล้วว่า จริง ๆ แค่เรา ก็ไม่น่าจะต้องมีคนอื่นเพิ่ม
อื้อ !
อื้อ !
อยู่ ๆ แดฮวีดันตัวผมขึ้น ร่างเล็กดันอกผมให้ออกห่างตัวขณะที่ตัวเองก็ลุกขึ้นช้า ๆ
ผมมองตามท่าทีนั้นอย่างใจเย็น ก่อนที่ทั้งหมดจะกลับมาอยู่ท่าเดิมตอนเริ่มต้น และแดฮวีนั่งชิดบนตักผม
“มึงจะทำอะไร แค่นี้กูก็สุดแล้ว” ผมเอ่ยดักไว้ก่อนที่เจ้าเพื่อนของผมจะทำมันจริง ๆ
“รู้หน่า แต่อยากเสร็จพร้อมกัน” แดฮวีว่าพร้อมยกยิ้ม
โคนขาของแดฮวีเบียดทับกับแท่นเนื้อที่ชูชันของผม ส่วนหัวสัมผัสกับความร้อนของอีกฝ่ายจนร่างกายกระตุกเกร็งไปหมด
เมื่อร่างเล็กเริ่มขยับตัวขึ้นลงทับสิ่งนั้นของผม เนื้อตัวที่เคยเป็นผู้นำเกม ก็ตกเป็นทาสของแดฮวีไปเสียแล้ว
“อ่ะ เสียว~ อ่ะ แดฮวี อื้อ”
“อ่ะ ไม่แพ้.. . กัน อ่ะ อ่ะ ‘
ความร้อนแรงที่แดฮวีส่งมา เป็นความรู้สึกใหม่ที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน ร่างกายผมเบาหวิวด้วยแรงบีบของโคนขา และฝ่ามือนุ่มที่กอบกุมส่วนปลาย พร้อม ๆ กับความร้อนที่ถูไถกันตรงนั้น
ผมประคองแดฮวีด้วยสองมือ ช่วยให้ร่างเล็กปลอดภัย และปล่อยท่าเด็ดได้เต็มที่ เราพลัดกันกอบกุมสิ่งนั้น พลางสาวชักให้กันและกัน
เสียงครางที่เหมือนดังสลับกัน แยกไม่ออกว่าใครเสียวใคร แต่ที่แน่ ๆ คำตอบที่แดฮวีอยากรู้ เขาได้รู้อยู่เต็มหัวใจ
“จีฮุนกู..”
“อ่ะ อ่ะ อีกนิด”
“อื้อ อ่ะ ๆ”
“ซี้ดดด อ่ะ แดฮวี”
“อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่าส์”
“อ่าส์!”
จริง ๆ แล้วพวกเราน่ะ ไม่ต้องให้คนอื่นมาช่วยเติมเต็มสิ่งนี้ก็ได้มีกันสองคนมาตั้งแต่แรก จากนี้จะมีกันสองคนก็จะเป็นไรไป
ในเมื่อสิ่งที่เรียกว่า เซ็กซ์ เราสามารถให้กันและกันทั้งรู้สึกดีจนบอกต่อไม่ได้แบบนี้แล้ว
ก็มีกันแค่นี้เถอะ ไม่ต้องเสี่ยงกับรักที่ทรมานอีกหรอก
....................
กรีมในแท๊กทวิต #ฟฟฮุนฮวี นะคะ
ส่งฟีดแบคกันหน่อยน๊า ^ ^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น