ชานบาร์ 12

ชานบาร์ 12

นายสำคัญที่สุดแล้ว

(เนื้อหาเป็นเพียงจินตนาการ เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปี ขึ้นไป)

บทรักแสนอ่อนหวานชวนเคลิบเคลิ้มตั้งแต่จูบแรกไปจนสัมผัสปลายนิ้ว แบคฮยอนยอมให้ทั้งตัวและหัวใจ ร่างกายที่เป็นของเขามาทั้งชีวิต ก็ยอมให้คุณชานยอลได้ทำตามใจอย่างต้องการ

ปลายนิ้วหนาเลื่อนสัมผัสกับใบหน้าเรียวลงมาถึงคางมน เชยใบหน้าเข้าสัมผัสกับจูบแผ่วเบาของตัวเองโดยไม่ได้ออกแรงเลยซักนิด กลิ่นกายหอมเย้ายวนแม้ไม่ได้อาบด้วยน้ำหอม แต่ก็ช่างเขิญชวนจมูกของเขาเข้าดอมดมไปทุกส่วนของร่างกาย

ริมฝีปากหนาไล่จูบตั้งแต่หน้าผากลงมาปลายจมูก จรดริมฝีปากกระชับรูปปากสวยอีกครั้ง และไล่เล็มแก้มใสจนไม่อยากให้เงยหน้าหนี 

พรึบ!

แบคฮยอนถูกพลิกลงนอนบนที่นอนอีกครั้ง มีร่างกายคร่อมอยู่จนไม่เห็นหลอดไฟ รอยยิ้มที่สดใสและความเต็มใจ ทำให้ชานยอลหลงไหลในความน่ารักของแบคฮยอนจนยากจะถอนตัว 

เขากลายเป็นสุภาพบุรุษที่แสนอ่อนหวาน อบอุ่น และนุ่มนวลจนยากจะห้ามใจ แบคฮยอนเผลอใจไปรัก ตอนนี้ยิ่งรักไปใหญ่ ไม่ใช่แค่ความใจดีที่ชานยอลมอบให้ แต่การกระทำที่บ่งบอกว่าคนตัวน้อยอย่างเขานั้นสำคัญ มันคือเหตุผลที่ดีที่สุดสำหรับคำว่ารักที่แบคฮยอนมีอยู่

"อ่าส์..!"

แบคฮยอนแอ่นหน้าอกรับเรียวลิ้นร้อนของคุณชานยอลเข้าสัมผัสยอดอกชูชัน ความร้อนแรงที่ซ่อนในความอบอุ่น ทำให้ร่างเล็กเสียวซ่านจนร้องซี้ดออกมาแทบไม่ไหว

"อ๊ะ อื้อ~" 

ร่างกายบิดเร้าไปด้วยความรสสัมผัสที่เชิญชวนให้ร่างกายขยับตามจังหวะที่ชานยอลจะเริ่มกระทำ มันเหมือนหนักหน่วง แต่ก็เบาหวิวคล้ายปุยนุ่น 

"คุณชานยอล อ่ะ คุณ..ณ ชาน~"

มือเล็กเผลอจิกศีรษะของคุณชานยอลเข้า ขยุ้มเรือนผมที่ยังไม่แห้งสนิทด้วยปลายนิ้วเรียวที่ทำให้คนโดนสัมผัสเสียวซี้ดไม่ต่างกัน ทุกครั้งที่ปลายนิ้วไล้ท้ายทอยแกร่งมาถึงใบหู ความร้อนวูบวาบในกายเขา ก็ร้อนรนจนแทบจะระเบิด

"เด็กดีของฉัน อื้ม~ จะไม่ให้หวงได้ยังไง"

คำเอ่ยชมเสียงหวาน เอ่ยกระเส่าพร้อมริมฝีปากที่กดจูบตั้งแต่หน้าท้องขึ้นมาถึงใบหน้า 

ชานยอลจ้องมองแบคฮยอนที่มีความต้องการไม่ต่างกัน ฟันเล็กนั่นกัดปากตัวเองตลอด และสายตาก็จดจ้องเพียงแค่ริมฝีปากหนาด้วยความสนใจ

ชานยอลก้มลงไปจูบแบคฮยอนอีกครั้งพร้อมกับถอดกางเกงตัวน้อยของแบคฮยอนออก ร่างเล็กช่วยยกสะโพกให้ร่างสูงดึงออกด้วย ทั้งว่าง่าย ทั้งน่ารัก เผลอรักเข้า ก็คงไม่แปลกใช่ไหม...หัวใจ

"อ่ะ อ่ะ อ่าาาาาา"

แบคฮยอนถูกหลอกให้หลงไหลในสัมผัสจูบจนไม่ทันระวัง นิ้วมือหนาสอดเข้าร่างกายอบอุ่นจนคับแน่น ทั้งสามนิ้ว! 

มือเล็กจิกเข้าที่แผ่นหลังด้วยความรู้สึกเจ็บในช่วงแรกๆ แต่เปลี่ยนเป็นความเสียวในนาทีที่ปลายนิ้วยาวแตะเข้ากับจุดเสียวข้างในจนร่างกายต้องแอ่นรับ 

ชานยอลถอดนิ้วมือของตัวเองออกแล้วดึงผ้าขนหนูที่คลุมท่อนล่างตัวเองทิ้งลงข้างเตียง เขาทนระเมียดละไมกับร่างกายแสนเย้ายวนนี้ไม่ไหว ร่างกายของเขากระตุกสั่นจนไม่อาจจะรีรออะไรได้อีกแล้ว

สองมือแยกเรียวขาของแบคฮยอนออกจากกัน คลานเข่าเข้าแทรกกลางระหว่างของแบคฮยอนทันทีอย่างไร้การห้ามใจ ช่องทางสีกุหลาบที่ตอดมิบๆกำลังเชิญชวนให้เขาเข้ารับความอบอุ่นข้างใน

"ขอโทษที ขอโทษอีกครั้ง ที่ฉันห้ามตัวเองไม่ได้"

อึก!

แท่งเนื่อร้อนผ่าวขยับขยายเต็มมือหนา เส้นเอ็นใหญ่ปูดขึ้นพร้อมสำหรับการใช้งานของชายหนุ่มเต็มกำลัง บดเบียดเข้าช่องทางรัดแน่นจนร่างบางแอ่นหน้า คลายกับเจ็บปวดแต่อบอุ่นจนไม่กล้าปฎิเสธ

"อื้ม.."

ชานยอลบีบต้นขาขาวของแบคฮยอนจนเป็นรอยนิ้วมือ ความรัดแน่นและปากทางที่บีบรัดทำให้เขาอึดอัดจนอยากปลดปล่อยซะตอนนั้น 

แบคฮยอนกำผ้าปูที่นอนแน่น หายใจเข้าออกผ่อนคลายความอึดอัดที่มีไม่ต่างกัน และรับแรงกระแทกเน้นๆจากร่างหนาที่ดันเข้ามาจนแท่งเนื้อร้อนชนเข้ากับจุดเสียว

"อ่ะอ่ะอ่า~"

แบคฮยอนครางเสียงหวานออกมาไม่ขาดสาย ชานยอลก็กระแทกกระทั้นเข้ามาไม่คิดจะหยุดหย่อน ร่างกายเคลื่อนไหวอยู่บนร่างบอบบางของแบคฮยอนอย่างสุขล้นหัวใจ

"อ่ะอ่ะ อื้ม~ แบคฮยอนนา"

เสียงเข้มครางขรึมในลำคอ เอ่ยเรียกชื่อแบคฮยอนเสียงหวานปนเอาใจ ให้ร่างวัลคนตัวเล็กที่แสนจะว่าง่าย ด้วยการขึ้นก้มไปจูบหน้าผากเนียนหลายๆครั้งจนผิวขาวจะขึ้นสีแดงระเรื่ออยู่แล้ว

"คุณชานยอล อ่า คุณชาน!!"

แบคฮยอนหวีดชื่อคุณชานยอลเสียงดังในคราวที่ร่างกายตัวเองถึงจุดสูงสุด กายหนากระแทกกระทั้นสะโพก บดเบียดกับร่างกายของแบคฮยอนอย่างเอาใจ ไม่นานน้ำขาวขุ่นจากร่างเล็กก็ฉีกพุ่งพร้อมกับลมหายใจที่หืดหอบ

"อ่า~ แบคฮยอน ฉันหวงนายที่สุดเลย"

ชานยอลเร่งจังหวะตัวเองให้เร็วเข้าไปอีก สองมือจับขาเล็กดันขึ้นกับหน้าท้องแบนราบ ขยับตัวนิดหน่อย แล้วดันแกนกายเข้าจนมิด ขยับรัวจนร่างกายแทบจับจังหวะหายใจไม่ไหว

"อ่ะอ่ะอ่ะอ่ะ อ่าส์~"

ชานยอลปล่อยความสุขออกมาในวินาทีสุดท้ายของความต้องการ ฉีกน้ำรักเข้าสู่ช่องของแบคฮยอนจนล้นออกมาข้างนอกอย่างรับไม่ไหว 

ชานยอลหอบหายใจอยู่นั่นเกือบหนึ่งนาที จับมือแบคฮยอนขึ้นมาจูบ แล้วแนบแก้มนุ่มลงสัมผัสกับฝ่ามือนุ่มอย่างอ้อดอ้อน

"เชื่อฉันหรือยัง ว่ามีแค่กับนายคนเดียว"

"งื้อ~"

ชานยอลทิ้งตัวลงนอนข้างๆแบคฮยอนแล้วดึงร่างเล็กเข้าใจอ้อมกอดอบอุ่น หอมแก้มเนียนอีกครั้ง แล้วซับเหงื่อบางๆที่ใบหน้าออกให้

"นายสำคัญกับฉันมากรู้ไหม อย่าหายไปไหนล่ะแบคฮยอน"

"อย่าทิ้งแบคนะ คุณชานยอล" 

กลับไปเม้นด้วยนะคะ คลิก

อย่าลืมแท๊ก #ชานบาร์ ด้วยน๊า : )