บทเรียน(คน)ของคุณครูมีน
(เนื้อหาเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป)
ผิวขาวเนียนที่ไร้สิ่งใดแต่งแต้ม ชวนให้ครูมีนตาลุกวาวทุกครั้งที่ได้เห็น และสุขใจยิ่งนักเมื่อรอยสีกุหลาบที่เกิดขึ้นผิวใสนั้นมาจากริมฝีปากตน ไม่ใช่เพียงรอยเดียวที่เกิดขึ้นตรงเนินอก แต่ยังมีรอยไปทุกที่ที่ริมฝีปากลากถึง
“อ๊ะ ! ครูมีน”
แถมยังฝากรอยคมเขี้ยวตรงซอกคอไว้เล็ก ๆ แดงเทือกจนผิวห่อเลือด โดยไม่คิดจะออมแรง แม้ว่าพรุ่งนี้ตนจะนัดกับที่บ้านไว้แล้วก็ตาม ซึ่งน่าจะรวมกับอย่างอื่นที่มากกว่าจูบด้วย
ไข่ตุ๋นโดนเล้าโลมด้วยสัมผัสร้อนผ่าวจากฝ่ามือหนาและรอยจูบที่ประทับไปบนร่างกายนั้นอย่างร้อนแรง ...ครูมีนบีบจับร่างกายไข่ตุ๋นไปทุกส่วน หยอกเย้ายอดอกที่ชูชันและครอบงำด้วยริมฝีปาก ให้ความรู้สึกปลุกไข่ตุ๋นให้ตื่นตัวขึ้น แอ่นอกรับสัมผัสไปกับเขา ซึ่งนั่นเป็นภาพที่เซ็กซี่มาก จนร่างกายของครูมีนก็ปวดหนึบจนอยากปลดปล่อย
“คืนนี้ครูไม่ออมมือนะ เพราะน่าจะห้ามตัวเองไม่ได้”
คำเตือนของครูมีนทำให้ไข่ตุ๋นกลืนน้ำลายอึกใหญ่ กระนั้นก็เพียงสูดลมหายใจแล้วพยักหน้ารับสัมผัสที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ เป็นการอนุญาตให้ครูมีนลงแรงให้เต็มที่ และเป็นครั้งแรกที่สัมผัสนี้เกิดขึ้นในฐานะแฟนกัน
“ชันขาขึ้นแล้วไม่ต้องเกร็งนะ ขั้นตอนนี้ครูจะอ่อนโยนกับเราก่อน”
“มะไม่ต...อื้อออ”
คำห้ามปราบของไข่ตุ๋นใช้ไม่ได้หรอก ในเมื่อส่วนสงวนชูชันเพราะอารมณ์พุ่งพล่านขนาดนั้น เมื่อสัมผัสบริเวณส่วนหัว น้ำใสก็เริ่มปริ่มจนเลอะปลายนิ้วของครูมีนเสียแล้ว และเมื่อฝ่ามือของครูมีนเริ่มขยับ ร่างเล็กก็บิดเกร็งหนักขึ้น สบัดหน้าออกจากบทจูบที่ครูมีนหวังเบี่ยงความสนใจ ให้ตัวเองได้สูดอากาศระบายความอึดอัดได้ทัน เป็นความกระวนกระวายของเด็กอายุ 17 ที่กำลังจะเสร็จครั้งที่ 3 ในชีวิต ด้วยการช่วยเหลือจากครูมีนอีกครั้ง และจิกเล็บลงแน่นบนไหล่แกร่ง ยามเมื่อเสียงครางในลำคอ ไม่เพียงพอกับการปลดปล่อยที่หลั่งไหลออกมาเต็มฝ่ามือ
“ฮือออ เหมือนใจจะขาดเลย”
ไข่ตุ๋นนอนหายใจอย่างเหนื่อยหอบ พลางมองหน้าครูมีนที่กระตุกยิ้มอย่างพอใจ อาศัยจังหวะที่ไข่ตุ๋นกำลังอ่อนแรง ยืนขึ้นบนเตียงแล้วถอดกางเกงตัวเองออกบ้าง สำรวจของลับที่ชูชันไม่ต่างกันอย่างพร้อมใช้งาน พร้อมสาวชักด้วยมือตัวเองอีกสองสามครั้งพอให้ขยายจนสุด และก้าวเท้าเข้ามาอยู่ตรงหว่างขาของไข่ตุ๋น เพื่อรุดตัวลงเริ่มกิจกรรมต่อไป
ทว่าไข่ตุ๋นลุกขึ้นนั่งในท่าที่พับขาสองข้างไปด้านหลัง เสื้อตัวโคร่งที่ถูกปลดกระดุมออกจนเกือบหมดก็ตกออกจากไหล่ข้างหนึ่ง จนเห็นผิวเนียนละเอียดไปถึงลาดไหล่ข้างหลัง และที่มากไปกว่านั้น คือมือเล็กที่จิกไหล่เขาก่อนหน้า วางแนบอยู่บริเวณโคนขาที่ใกล้จุดเสียวมาก ๆ ครูมีนจ้องดูว่าไข่ตุ๋นจะทำเช่นไร ท่าทางเขินอายที่แม้จะมองภาพตรงหน้าให้ชัดยังลำบาก แล้วมือเล็ก ๆ ที่ทำเป็นเก่งนี้ จะเก่งได้แค่ไหน
“หนูจะทำอะไรครับ บอกครูสิ”
คำถามของครูทั้งหยอกเย้า ทั้งเรียกให้คนที่นั่งอยู่เงยขึ้นสบตา แต่ไข่ตุ๋นกลับเอื่อยเอ่ยสิ่งใดไม่ออก นอกจากมองหน้าครูมีนและเผลอไปมองแกนกายของครูมีนเข้าอย่างจัง ลำคอที่แห้งผาก ก็ยังฝืนกลืนน้ำลายลงไปอย่างยากลำบาก
“นอนลงไปดีกว่า ท่านี้ไม่ดีหรอกครับ”
ครูมีนพูดแล้วกำลังจะรุดตัวลงเพื่อผลักไข่ตุ๋นให้นอนราบลงไปเช่นเดิม แต่มือเล็กจับร่างกายครูมีนไว้ และส่งสายตาเว้าวอนที่ต้องยอมแพ้ทุกอย่างจริง ๆ
“เค้าเคยอ่านมาว่าผู้ชายชอบให้ทำแบบนี้...”
“แบบ ?”
ไข่ตุ๋นกลืนน้ำลายอีกครั้ง เป็นเรื่องยากมากที่จะทำตามความคิด แต่ก็อยากเอาใจครูมีนตามประสาเด็กไร้เดียงที่กำลังเรียนรู้โลกคนหนึ่ง ไข่ตุ๋นกล้า ๆ กลัว ๆ ที่จะสัมผัสกับสิ่งนั้น แต่ก็ขยับอย่างเชื่องช้าจนสามารถวางมือทับบนมือหนาของครูมีนได้ และต้องเป็นหน้าที่ของครูมีนที่ต้องสอนบนเรียนนี้ให้กับผู้เรียน โดยการจับมือเล็กวางบนแท่งเนื้อที่ร้อนและแข็ง ประกบมือนั้นด้วยมือของตน เพื่อให้มือเล็กคุ้นชิน และเริ่มขยับให้รู้จังหวะและสัมผัสเมื่อทำเช่นนี้
แต่สิ่งที่ไข่ตุ๋นคิดไว้มันมากกว่านี้ เพราะร่างเล็กเริ่มเปลี่ยนท่านั่งให้ตัวเองดันขึ้นอีกนิด คราวนี้ครูมีนถึงกับปล่อยมือตัวเองออก และให้ไข่ตุ๋นเรียนรู้ตามสัญชาตญาณของ sex หรือแม้แต่ข้อความที่เจ้าตัวบอกว่าอ่านมา เพราะถ้าหากไข่ตุ๋นกล้าทำจริง คนที่มีความสุขที่สุดในโลก ก็คือคนที่ยืนอยู่ตรงนี้แหละ
“อ๊ะ ! อ่าส์..”
คุณครูมีนถึงกับหลุดเสียงครางออกมา เมื่อโพรงปากนุ่มครอบครองแกนกายของเขาเข้าเต็มปาก และจะด้วยความไม่ประสาหรือความอะไรก็แล้วแต่ เรียวลิ้นที่ถูกห่อเข้าไปด้านใน ไร้ซึ่งประสบการณ์ทุกอย่าง กำลังซุกซนอย่างไม่รู้หน้าที่ แต่นั่นเป็นการกระทำที่ครูมีนแทบทรุดตัว เพราะความอ่อนไหวปัดป่ายกับจุดอ่อนไหวของเขาได้อย่างรุนแรงเหลือเกิน
“ลองขยับดูไหม”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นไข่ตุ๋นก็เลยทำตาม เก้ ๆ กัง ๆ ไปบ้างตามประสา แต่ก็ทำให้ร่างกายของครูมีนพุ่งถึงขีดสุดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ และมันไม่ดีแน่หากจะปลดปล่อยออกมาตอนนี้ ถึงภาพที่มองลงด้านล่างจะเป็นภาพที่สวยงามมากก็เถอะ
แค่ก ! แค่ก ๆ
ครูไม่ให้ไข่ตุ๋นเรียนรู้ต่อแล้ว เพราะปากเล็กสำลักออกมาจนตัวโยน รีบจัดการไข่ตุ๋นให้นอนราบลงไปกับพื้นเตียง แล้วเบียดลงตรงหว่างขา ทาบทับร่างกายไปบนร่างเล็กทุกส่วน พร้อมกับโน้มจูบที่ริมฝีปากเล็ก แล้วเอ่ยชิดใบหูว่า “เก่งมาก ๆ ครับ” ให้คนฟังหน้าแดง หูแดงเพราะความเขิน
“ไว้ครูจะสอนใหม่ ตอนนี้ให้ครูจบเรื่องของเราในคืนนี้ก่อนดีกว่า”
“อื้อ แล้วแต่ครูมีนเลย”
“น่ารัก”
ครูมีนหอมแก้มเนียนอีกฟอดใหญ่แล้วเอื้อมมือหยิบอุปกรณ์ที่มีออกมา เป็นเจลที่ใช้ในเรื่องอย่างนี้และถุงยางที่มีพกไว้ตลอด แต่อยู่ ๆ มือหนาที่กำลังจะฉีกถุงก็โยนมันทิ้งไป ตัดสินใจที่จะไม่ใช้ แล้วใช้เพียงเจลเท่านั้น
“ครูมีน...”
“ครูไม่เคยใช้สิ่งนั้นกับเราเลย แต่ไว้ใจเถอะนะ ไข่ตุ๋นเป็นคนเดียวที่ได้ใกล้ชิดกับครูขนาดนี้ คนเดียวจริง ๆ”
ไม่ว่าตอนนี้จะเป็นยังไง ก็ไร้ข้อกังขาไปหมดทุกอย่าง ไข่ตุ๋นยอมให้ครูมีนจับขาทั้งข้างแยกออกจากกัน รับสัมผัสเย็น ๆ จากเจลที่บีบลงตรงนั้น และกำผ้าปูที่นอนแน่นในตอนที่ครูมีนสอดนิ้วเข้าไปด้านใน ถึงจะยังเจ็บอยู่ แต่ก็น้อยกว่าครั้งที่ไม่มีเจลเลย และเมื่อนิ้วที่สอง สาม ตามเข้ามา ช่องทางกรีบกุหลาบก็พร้อมให้ครูมีนแนบชิดเข้าถึงด้านใน
ครูมีนสอดใส่ความเป็นตัวเองเข้าไปด้านใน เรียกเสียงหวีดร้องของไข่ตุ๋นให้ดังคับห้อง เพราะขนาดของแกนกายที่พองขยายเต็มที่และนิ้วมือนั้นต่างกันลิบลับ แถมครูมีนก็ดันเข้ามาครั้งเดียวจนสุดลำ แบบนี้จะโทษว่าไข่ตุ๋นขมิบแรงไม่ได้นะ เพราะครูแกล้งไข่ตุ๋นก่อนเอง
“จะขยับแล้วนะครับ”
“ของแบบนี้ไม่ต้องพูดก็ได อ่ะ !”
ครูมีนขยับร่างกายทันทีเมื่อเอ่ยเตือนเสร็จ ความไม่อ่อนโยนที่ครูมีนเตือนไว้ตั้งแต่ต้น ก็คือการขยับช้า ๆ ให้ช่องทางคุ้นชิน และขยับจังหวะเร็วขึ้นจนไข่ตุ๋นต้องจิกมือไปกับที่นอน เป็นความดุดันและรุนแรง ที่หากไม่เอื้อมจับมือไข่ตุ๋นไว้ ก็อาจจะร่นขึ้นไปถึงหัวเตียง แต่นั่นมันยิ่งช่วยให้ครูมีนเข้ามาได้ลึกกว่าตอนที่จิกมือบนผ้าปูเสียอีก
ไข่ตุ๋นร้องครางออกมาไม่เป็นจังหวะ แสดงสีหน้าเหยเกเพราะกำลังหายใจไม่ทัน ทำให้ครูมีนผ่อนจังหวะลงแล้วโน้มตัวลงมาจูบอย่างปลอบโยน พร้อมทั้งดึงขาทั้งสองข้างของไข่ตุ๋น ให้ปลายเท้าเกี่ยวกันบนหลังของเขา แล้วกระแทกกระทั้นลงไปใหม่อีกครั้ง เต็มรัก เต็มแรก อย่างไร้การออมมือ ให้เสียงครางดังชัดในประสาทหู ตามมาด้วยน้ำเสียงร้องขอจวนจะขาดใจ
“ไม่ไหวแล้ว ขะ ครูมีน น อ่ะ ! เบา.. เบาหน่อย”
“ไข่ตุ๋นควรรู้ไว้อีกอย่าง เวลาขอร้องให้ครูเบา ๆ หนูไม่ควรน่ารักขนาดนี้”
“อ่ะ !! อ๊ะ !”
คำขอของไข่ตุ๋นไม่เป็นผล และยังเป็นจังหวะให้ครูมีนยืดตัวขึ้นนั่ง พร้อมกับเปลี่ยนท่าใหม่อีกครั้ง คราวนี้ขาทั้งสองข้างของไข่ตุ๋นถูกพับไปข้างหน้า เปิดช่องทางให้ครูมีนเบียดกายแนบชิดมากขึ้น ทุกครั้งที่กระแทกกายลงไป หน้าขาแข็งแกร่งก็กระทบกับสะโพกจนเสียงดังพั่บ ๆ กระตุ้นความบ้าคลั่งในร่างของผู้ชายคนหนึ่งออกมาอย่างเต็มที่ในจังหวะสุดท้าย
แล้วก่อนที่แสงสีขาวจะกลืนกินภาพความคิดทั้งหมดนั้น ครูมีนโน้มตัวลงจูบกับไข่ตุ๋น ลูบไล้มือไปตามลำตัวผิวเนียนละเอียดอย่างชอบใจ กดแรงจูบซ้ำ ๆ พร้อมกระแทกกระทั้นด้วยจังหวะถี่ยิบ จนขาของไข่ตุ๋นไร้เรี่ยวแรง ทิ้งลงพื้นเตียงอย่างสู้ไม่ได้ ทำเพียงยกมือขึ้นกอดรัดกับแขนทั้งสองข้างของคุณครู และรับจูบที่ร้อนแรงในจังหวะสุดท้าย
“อ่ะ อ่ะ อ่าส์!!”
เสียงครางทุ้มลอดไรฟันพร้อมของเหลวที่อัดแน่นเข้าไปในกายของไข่ตุ๋น และเอ่อล้นออกจากยามเมื่อครูมีนถอนกายออก แล้วทิ้งตัวลงนอนกอดไข่ตุ๋นที่หอยหายใจอย่างหมดแรงไว้ด้วยสองแขน เหนื่อยจนแทบสลบคาอก เหนื่อยจนเหงื่อผุดพราวเต็มหน้าผาก
“เค้าอึดอัดแล้วเหนียวไปหมดเลย”
“เดี๋ยวครูพาไปล้างตัวที่ห้องน้ำ และจัดการเอาออกให้”
“อุ้มไปได้ไหม”
“ได้ครับ เดี๋ยวแช่น้ำอุ่นสัก 20 นาทีด้วยเนอะ หนูจะได้เจ็บน้อยลง”
“อื้อ ~ ครูมีนแช่ด้วยนะ เค้ากลัวเค้าหลับอ่า”
“ได้ครับ หลับบนกายครู เดี๋ยวครูดูแลเอง”
คำพูดที่แสนอบอุ่นของครูมีน ไม่ได้อ่อนโยนอย่างที่ครูมีนว่า เมื่อร่างหนาช้อนกายไข่ตุ๋นขึ้นไปที่ห้องน้ำเพื่อแช่น้ำอุ่นที่รองไว้ ..ร่างกายอ่อนล้าถูกประโลมด้วยน้ำอุ่น สุขเคลิ้มจนแทบหลับลงคาอกแกร่ง แต่การปรือตาอย่างเย้ายวน แล้วกอดร่างหนาแน่นพร้อมกับเอ่ยบอกรักซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก็ไม่อาจปล่อยให้ไข่ตุ๋นพักกายในอ่างอาบน้ำได้
บทเรียนรักบทใหม่จึงเกิดขึ้นในนั้น และจบที่นักเรียนตัวน้อยอ่อนล้า สลบในอ้อมแขนแข็งแกร่ง ในยามที่ครูมีนถอนกายในเวลาที่พระอาทิตย์ขึ้นพอดี...
.......................
#ไข่ตุ๋นกับคุณครูมีน
กลับไปเม้นที่จอยลดา หรือแท๊กในทวิตให้เค้าหน่อยน๊า
อยากอ่านความเห็นของทุกคนเลยค่ะ ^ ^
