ชานบาร์ 09 : คนรับใช้ส่วนเตียง

(เนื้อหาเป็นเพียงจินตนาการเท่านั้น ผู้อ่านที่อายุต่ำกส่า 18 ปี ควรได้รับคำแนะนำ)

"เซ็กซี่ เซ็กซี่เหลือเกิน"

ทั้งเอ่ยชม ทั้งกลืนกิน ร่างกายบอบบางที่ทำให้เขาหลงใหลขึ้นไปทุกวัน บิดเร้าน้อยๆทุกครั้งที่เขาก้มจูบ แบคฮยอนว่าง่าย ไม่เรื่องมาก ไม่ถามเยอะ ชานยอลชอบใจยิ่งกว่าใครๆที่เคยผ่านมา เขาแยกขาทั้งสองข้างออกแล้วดึงแบคฮยอนมาจูบร้อนแรง

"โอ้ย...อื้ออออ"

ความรวดเร็วที่ไม่มีเสียงเตือนของชานยอบทำให้แบคฮยอนหน้าเห่ย นิ้วหนาที่สอดเข้าไปในช่องทางแสนรัก ใช้เพียงน้ำในอ่างช่วยล่อลื่นจนฝังเข้าไปได้ถึงสามนิ้ว

"อย่าบอกนะว่าจะให้แบค..."

"เอาใจฉัน แบคฮยอน"

ร่างเล็กตัวสั่น ดวงตาเรียวคลอไปด้วยน้ำตาที่กำลังจะเอ่อไหลออกมา มือเล็กกำแขนมัดกล้ามแน่น ในเวลาที่คุณชานยอลยกสะโพกแบคฮยอนจ่อกับส่วนนั้น

ร่างเล็กหลับตาปี๋ จิกมือลงกับผิวเนื้อของชานยอลท่าทางเกร็งตัว เขาจับให้แบคฮยอนเหยียบเท้าไปกับขอบอ่าง แล้วกดสะโพกแบคฮยอนลงทีละน้อยๆ ให้แกนกายร้อนผาวได้เข้าสัมผัสด้านในอีกรอบ

"อะอ่ะโอ้ยยย ฮึก ! เจ็บ"

มันยังคงเจ็บไม่ชินแต่ก็น้อยกว่าครั้งแรกๆที่บางครั้งร่างสูงก็แทบไม่เปิดทาง...ชานยอลหอมแก้มแบคฮยอนเป็นรางวัลให้เด็กดีก่อนจะดึงตัวแบคฮยอนมามองหน้ากัน เขาจูบซับน้ำตาเม็ดเล็กๆให้แบคฮยอนอีกครั้งก่อนจะให้สัญญาณขยับตัว

"อาาส์...ขึ้นอีกนิดสิเด็กดี" 

ชานยอลสั่งขนาดนี้แล้วมีหรอแบคฮยอนจะไม่ทำตาม แต่เหมือนรู้ว่าแบคฮยอนไม่ถนัดหรือเพราะความไม่ชิน ชานยอลจึงประคองเอวบางแล้วช่วยขยับปร่นเปร่อใจตัวเอง 

"อ่ะ อ่ะ" 

กระแทกกระทั้นจนหน้าขาตีกับสะโพกบางเสียงดัง พั่บ พั่บ ในห้องน้ำที่เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของสบู่ในอ่าง

"อื้ม~ อย่างนั้นแหละ อ่าส์~ อ่ะอ่ะ" 

เสียงครางดังตีรวนกันไปหมด ความคับแน่นที่ตอดรัดชานยอลทำให้ของเหลวภายในท้องน้องเคลื่อนไหวจนแทบระเบิดออกมา

ขณะที่ความใหญ่โตของชานยอลก็กระแทกจุดเสียวของแบคฮยอนจนเย็นว๊าปไปทั้งตัว ทั้งขยับกายขึ้นลง ทั้งบิดเร้ารับความเสียวที่ชานยอลส่งมอบให้

"คุณชาน .. อ่ะ คุณชานยอล" 

แต่เสียดายที่คำขอของแบคฮยอนมาช้าไป ชานยอลไม่อาจจะห้ามตัวเองได้และปร่นเปร่อให้แบคฮยอนมีความสุขไปพร้อมกัน

"อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่าส์!!"

น้ำสีข่นฉีดพุ่งเข้าเต็มช่องทางด้านหลังแบคฮยอนจนร้อนรุ่มไปหมด กายเล็กขาสั่นพับปล่อยให้ชานยอลหลั่งอย่างเต็มที่และให้ร่างสูงถอนแกนกายออก

มือหนาโอบอุ้มแบคฮยอนลงในอ่างอาบน้ำโดยมีตัวเองช้อนหลัง ร่างเล็กพิงไปกับอกแกร่งอย่างเหนื่อยล้า น้ำอุ่นที่เริ่มจะเย็นแล้วทำให้เขาต้องแนบชิดกับชานยอลเพื่อขอความอบอุ่น

"อ่ะ อ่า..คุณชานยอล"

ขาเรียวถูกแยกออกอย่างรวดเร็ว ชานยอลล้วงเอาของเหลวที่พึ่งหลั่งเข้าไปออกมาจนหมดในเวลาไม่ถึงนาที เขาก้มลงบดเบียดริมฝีปากเล็กอีกครั้งอย่างเร้าร้อน ร่างกายของเขายังมีแต่ความต้องการมากมายไม่หมดสิ้น

"นอนนิ่งๆบนตัวฉันแบคฮยอน ไม่เคยมีใครได้ลงอ่างเดียวกับฉันเลยนะรู้ไว้ด้วย ฉันให้นายเป็นคนแรก เป็นเด็กดีของฉันนะ" 

แบคฮยอนหลับตานิ่ง ทิ้งศีรษะลงซบกับอกอุ่นของชานยอลอย่างรู้ความ มือหนาเอื้อมไปหยิบฟองน้ำมาซับเอาสบู่เหลวที่ละลายไปกับน้ำ ขึ้นถูไหล่เล็กส่วนที่พ้นขึ้นพิงกับอกแกร่ง 

ตัวเขาเปียกไปพร้อมๆกับร่างเล็ก อยากจะให้มือเรียวสวยนั้นถูสบู่ให้ แต่นอนแน่นิ่งไปแล้วบนอกเขา ชานยอลยิ้มออกมาเมื่อมองใบหน้าสวยจากตรงนี้ ทนไม่ไหวก้มลงไปหอมแก้มนุ่มก่อนจะล้างหน้าแบคฮยอนอย่างเบามือ

มือหนาเริ่มถูไถไปตามร่างกายใต้ผิวน้ำ แบคฮยอนขยับตัวเล็กน้อยเมื่อมือปลาหมึกหยอกล้อกับส่วนที่ไม่ควร เขาหัวเราะในลำคอขณะลูบไล้ช่วงต้นขาเรียวจนแบคฮยอนต้องหุบขาเข้าอย่างเขินอาย

"คุณชานอย่า..."

"ไม่เอาน่า แก้มแดงตัวแดงหมดแล้วเนี่ย"

เอ่ยกระเส้าให้ร่างเล็กเขินอายมากไปอีก ไม่หยุดแกล้งแค่นั้น ยังแยกขาเรียวให้ออกจากกัน ใช้ขาของตัวเองเกี่ยวขาเล็กไม่ให้หุบได้อีก 

"ฉันจะจัดการให้"

มือหนาครอบคลุมแกนกายเล็กที่มีความรู้อึดอัด แบคฮยอนเริ่มบิดเร้าบนอกแกร่งอย่างเสียวซ้าน ดวงตาเรียวลืมขึ้นมองหน้าคุณชานยอลที่กระตุกคิ้วรับอย่างเจ้าเล่ห์ มือสวยตีแขนแกร่งไปหนึ่งฟาดที่แกล้งให้เขาทั้งเขินทั้งอาย

"อะอ๊า!"

สัมผัสของคุณชานยอลช่างชำนาญจนแบคร้องครางออกมา ริมฝีปากเรียวเผยอหอบอากาศเข้าปอดเพราะแค่หายใจคงจะขาดใจตายซะก่อน

ชานยอลปร่นเปร่อทางด้านล่างให้แบคฮยอนสุขสมเป็นรางวัลของเด็กดี กดจูบตรงช่วงไหล่แคบ คอขาว และริมฝีปากอย่างดูดดื่ม

"คุณชาน อ่า... คุณชานยอล" 

นิ้วมือสวยจิกเข้าแขนแกร่งของชานยอลก่อนที่ร่างกายจะกระตุกสั่น น้ำอุ่นๆไหลเยิ้มเต็มมือหนาเป็นสัญญาณของการปลดปล่อย 

ชานยอลยิ้มอย่างพอใจ แล้วกดทิ้งน้ำเพื่อชำระล้างคราบสบู่ที่เกาะเต็มตัว มือหนาดึงประคองแบคฮยอนขึ้น  ร่างเล็กไม่ได้หมดแรงเพียงแค่ทรงตัวไม่ค่อยอยู่เพราะขายังสั่น ชานยอลตั้งใจเปิดน้ำเย็นจากฝักบัวไหลรดทั้งร่างของแบคฮยอนและตัวเองจนสั่นสะท้าน

มือหนาดึงแบคฮยอนมากอดไว้แนบอกแล้วลูบหัวเบาๆอย่างรักใคร่

"คุณชานยอลทำแบบนี้ทำไม คุณทำแบบนี้กับแบคได้ยังไง"

เสียงเล็กถามอ้อแอ้ทั้งที่ใบหน้าก็ซบกับอกแกร่งอยู่ เขาไม่กล้าจะยกมือขึ้นโอบกอดแผ่นหลังหนาแม้ว่าอยากอดจนจะขาดใจ ไม่กล้าบอกให้เปลี่ยนน้ำเป็นน้ำอุ่นเพราะร่างกายเขาหนาวสั่นจนแทบทนไม่ไหว

"ฉันกอดนายไม่ได้หรือไง ฉันอาบน้ำให้นายไม่ได้หรือไง หรือว่ามีคนทำให้ก่อนแล้ว"

ชานยอลแกล้งทำเสียงเข้มให้แบคฮยอนกลัวจนร่างเล็กต้องเงยหน้าขึ้นสบตาผ่านม่านน้ำที่รินไหล

"ไม่นะ แบคฮยอนไม่เคยทำกับใครเลย มีแต่พ่อกับแม่ที่เคยอาบน้ำให้แบคตอนเด็กๆ"

ชานยอลยกยิ้มมุมปากแล้วก้มจูบแบคฮยอนแผ่วเบา "ดีแล้วล่ะ ถ้าอย่างนายได้ลองรับแขกซักคน เขาคงจะติดใจจนอยากอยากใช้บริการอีก"

"ให้แบคทำงานให้คุณสิครับ ให้แบคไปรับแขกให้คุณชานยอล ให้แบคตอบแท..."

"ไม่!!" ชานยอลตะหวาดลั่น 

แบคฮยอนกลัวใจชานยอลตอนนี้ที่สุด ไม่รู้จะทำร้ายเขาหรือป่าวที่พูดผิดหูเช่นนั้น แต่กระนั้น...มือเรียวก็กล้าที่จะยกมือขึ้นโอบกอดแผ่นหลังแกร่งไว้ แล้วก้มหน้าซบอก

"แบคขอโทษ"

"บอกแล้วว่าไม่คือไม่ จะให้ย้ำกี่ครั้งว่านายต้องตามใจฉัน เอาใจฉัน อย่าห่างจากฉัน เข้าใจไหมหื้ม?"

"ขะเข้าใจแล้วครับ" 

ชานยอลปิดน้ำฝักบัวในวินาทีที่ร่างเล็กพูดจบ เขาเอื้อมมือไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาคลุมร่างของแบคฮยอนไว้แล้วช้อนอุ้มขึ้นเต็มแขน

ขายาวเดินออกมาจากห้องน้ำแล้ววางแบคฮยอนลงบนเตียงช้าๆ เนื้อตัวเปียกปอนนอนเปลือยบนเตียงอย่างล่อใจในท่าที่เขาจัดสรร

"แบคฮยอน...ฉันเรียกชื่อนายกี่รอบแล้ววันนี้"

"คุณชานยอล คุณชานยอล"

ไม่รู้ ไม่ตอบ ไม่มีคำตอบสำหรับคำถามของคุณชานยอล กายหนาก้าวขึ้นเตียงคร่อมร่างบางไว้แล้วกดจูบอีกทีหนักๆ

"คืนนี้ฉันไม่ได้สูบบุหรี่"

"..."

"แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกอยากสูบแล้ว"

ร่างสูงทำท่าจะลงจากเตียง แต่มือเล็กกอดแขนแกร่งเอาไว้แนบอก

"สูบแบค"

"หื้ม~?"

"สูบแบคแทนบุหรี่สิ สูบเท่าไหร่ก็ได้ แบคยอมคุณชานยอลทุกอย่าง"

แล้วบทรักครั้งใหม่ก็เริ่มต้นขึ้น ชานยอลยิ้มกริ่มอย่างผู้ชนะ เบียดกายแทรกหว่างขาเรียว ดันสะโพกเล็กขึ้นด้วยหมอนใบโต 

ช่องทางสีกุหลาบที่ออกแดงจัด ยังกระตุกมิบๆเหมือนเชิญชวนให้เขาเข้าไปอีกครั้ง ความเป็นชายที่หมอบหลับ ตื่นตัวขึ้นมาครั้งอย่างร้อนรน 

ชานยอลชักสาวของตัวเองให้เปล่งปลั่ง จ่อเข้าช่องทางรักที่เปิดออกอีกครั้งอย่างสุขสมใจ

ร่างสูงโน้มตัวไปข้างหน้า พรมจูบร่างเล็กทิ้งรอยไว้เป็นพรืด สอดประสานมือหนาเข้ากับนิ้วมือเรียวแล้วขยับร่างกายเสียดสีกับความตอดรัดที่แบคฮยอนไม่ได้ตั้งใจ

แต่มันช่างร้อนแรงสำหรับความรู้สึกที่ชานยอลได้รับมามากโข

"มันดี ... มันดีมากเลยแบคฮยอน" 

"คุณชานยอลอย่าทิ้งแบค อย่าทำร้ายแบค อย่าทิ้งแบคนะ"

"จริงๆนายไม่มีสิทธิ์ขอ"

"..."

"แต่ฉันหวงนายไปแล้ว ให้ตายยังไง ฉันก็ไม่ปล่อยนายไปไหนหรอกเด็กดี"

"แบครั..."

"หื้ม~"

"แบคชอบครับ กระแทกเข้ามาอีก ไม่ต้องกลัวว่าแบคจะเจ็บ คุณชานยอลชอบ แบคก็ชอบ"

"จะพูดแบบนี้จริงหรอ"

"จะจะจริงครับ อ่ะ แรงอีก อ่ะ แรงอีก"

ร่างเล็กหลับตาลงรับสัมผัสที่ชานยอลมอบให้ตามที่ร้องขอ แต่ทำไมน้ำเม็ดใสถึงได้ไหลรินออกมาที่หางตาอย่างไม่รู้ตัว

...อบอุ่นเหลือเกิน

"คุณชานยอล"

.... แบครักคุณ แบครักคุณไปแล้วคุณชานยอล....

.............................................

กลับไปเม้นให้กันบ้างน๊า คลิก 

อย่าลืมแท๊ก #ชานบาร์ 

์ชานบาร์ 07

CUT 

#ชานบาร์ บทที่ 7 : จูบห้าม

(นี่เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง เด็กและเยาวชนอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรได้รับคำแนะนำ)

((ขอคำแนะนำจากเราได้ ^ ^))

"ฉันทนไม่ไหวแล้วล่ะแบคฮยอน"

ชานยอลลุกพรวดขึ้นบนเตียงแล้วถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทันทีโดยไม่รีอะไรทั้งนั้น แล้วรีบถอนกางเกงแบคฮยอนออกไป ซึ่งทั้งหมดที่แบคฮยอนใส่อยู่ ก็คือของที่เขาจัดให้ กางเกงขาสั้นแนบเนื้อที่ดูน่ารักตอนแบคฮยอนใส่ แต่คงไม่ใช่ตอนนี้ เพราะมันดูเกะกะและไร้ประโยชน์ 

"อ่ะอ่าส์...คุณชานยอล" 

คำพูดลอยลมเหมือนจะอ่อนโยนแต่พอจับขาเล็กได้ก็เอาพาดบ่าทันที แบคฮยอนตกใจจนแทบขยับตัวเข้าหาไม่ทัน มือหนารีบดึงเข้ามาแล้วแทรกนิ้วเข้าไปในช่องทางนั้นอย่างรวดเร็ว

"อึก อื้อ~"

ถึงแม้ไม่ใช่ครั้งแรก แต่แบคฮยอนก็ไม่ชินกับการถูกสอดแทรกเช่นนี้ นิ้วมือหนาสอดเข้าไปเพียงนิ้ว แต่เหมือนเนื้อถูกฉีกให้ขาดเป็นเส้นๆ เขาอยากจะขยับหนี แต่ขาทั้งสองถูกตรึงไว้บนบ่ากว้าง เขาอยากให้คุณชานยอลเอานิ้วออก แต่คุณชานยอลคงไม่หยุดที่นิ้วแน่!

"โอ้ยยยยย คุณ อึก! คุณชานยอล!!" 

แบคฮยอนแผดลั่นห้องด้วยความเจ็บปวดที่เข้ามาโดยไม่มีสัญญาณเตือน เพียงนิ้วเดียวที่คุณชานยอลสอดเปิดทาง มันไม่พอให้แท่งเนื้อร้อนสอดแทรกเข้าไปได้ แต่ร่างหนาไม่สนใจ เขาเบียดแกนกายเข้าสู่ช่องทางสีกุหลาบอย่างใจร้อน เข้าได้เพียงครึ่งสะโพกหนาก็เริ่มขยับ ในขณะที่แบคฮยอนดิ้นทุรนทุรายเพราะอึดอัด อยากจะหยุดกิจกรรมนี้ลง แต่คงได้แค่คิด

"อื้ม~ แบคฮยอน นายรัดฉันแน่นไปแล้วนะ Ahh.."

ไม่ใช่แค่แบคฮยอนหรอกที่อึดอัด แต่ชานยอลเองก็โดนบีบรัดแน่นจนปวดหนึบเหมือนกัน เขาจับขาแบคฮยอนได้ว่ากำลังสั่น แต่ความเป็นชายของเขาสั่นยิ่งกว่า

"ฉันจะเสร็จเร็วๆนะ เดี๋ยวแผลนายขูดกับที่นอนแล้วจะถลอก" 

"พูดเหมือนเป็นห่วง แต่ถ้ามันถลอกก็เป็นเพราะฝีมือคุณนั่นแหละคุณชานยอล"

"ง่า~ ไม่เอานะเด็กดี ครางหวานๆให้ฉันได้ยินก็พอแล้ว"

ผับ ผับ! 

ชานยอลลงโทษคนปากดีทันทีด้วยการกระแทกแกนกายเบียนสะโพกเน้นๆสองครั้ง ไม่ได้รวดเร็ว แต่ลึกและนานจนมิดด้าน แบคฮยอนถึงกับความเกร็งตัว กำผ้าปูที่นอนแน่นเพื่อลดความเจ็บปวด 

"ฉันจะซอยแล้วนะ" 

"อื้อ~ อ่ะ อ่ะอ่ะ"

แบคฮยอนครางออกมาตามจังหวะที่แกนกายของชานยอลไปสะกิดเข้ากับปุ่มรักด้านใน ร่างเล็กบิดเร้าไม่เป็นท่า กว่าจะรู้ตัวก็ขยับสะโพกตามจังหวะคุณชานยอลซะแล้ว 

"คุณชาน อ่ะ ตรงนั้น อือ ตรงนั้นเสียว อ่าส์! ไม่ ไม่เอาแล้ว อึก ไม่ไหว แบคทรมานเหลือเกิน" 

"หึ!"

มีหรอชานยอบจะฟังเสียงขอร้องของแบคฮยอน ขนาดตัวเขายังมีอารมณ์ แล้วมีหรอที่แบคฮยอนจะนิ่งเฉย ร่างสูงเสียสละถอดแกนกายตัวเองออก แล้วจับแบคฮยอนพลิกคว่ำ แล้วจับหมอนมารอบหน้าท้องแบคฮยอนไว้ถึงสองใบ ค่อยๆคลานเข้าหาช่องทางที่ยังเปิดอยู่ แล้วสอดเข้าไปใหม่

"อ๊า~!!" 

แบคฮยอนร้องเสียงหลงไปกับที่นอน มือที่ดันอกตัวเองให้ลอยตัวก็ทรุดลงไปจนแผ่นอกแนบไปกับที่นอน แกนกายที่ถูกถอนออกไป แทรกเข้ามาใหม่ลึกว่าเดิมอีกจนรู้สึกเจ็บ เขาเกร็จและบีบรัดส่วนนั้นของชานยอลอย่างเผลอตัว

เพี้ยะ!!

มือหนาฟาดลงสะโพกของแบคฮยอนเพราะความเจ็บที่ถูกบีบรัด เขาไม่ได้โกรธหรือจะลงโทษอะไร แค่จะช่วยให้ผ่อนคลาย ซึ่งแบคฮยอนทำได้ดี

"งื้อ~ มันลึกมากๆเลย" 

เสียงเล็กอู้อี้ไปกับความราบของที่นอน แขนขาไร้เรี่ยวแรงอย่างไม่น่าเป็น หากไม่ได้หมอนสองใบรองรับไว้ ร่างเล็กคงทรุดลงในไม่ช้า

"อ่ะอ่ะอ่ะ" 

ชานยอลเริ่มกระแทกแกนกายเข้าออกอีกครั้ง ช้าๆก่อน และเริ่มเร็วขึ้นเมื่อภายแบคฮยอนปรับตัวได้ สองมือยึดกับเอวคอด กระแทกกระทั้นแกนกายถี่ยิบ ให้หน้าท้องตัวเองกระทบกับสะโพกอวบจนเกิดเสียง ป้าบๆ ดังลั่นห้อง ตีรวนกับเสียงครางของแบคฮยอนอย่างถูกใจ

"ไหนลองยกตัวขึ้นสิ จะได้ไม่เจ็บมาก" 

ชานยอลโน้มตัวลงทับร่างของแบคฮยอน และจับแขนเล็กให้พยุงร่างกายตัวเองขึ้นกลางอากาศ เขาดึงหมอนทั้งสองออกไปไว้ข้างๆ แล้วสอดมือตัวเองพยุงหน้าท้องแบคฮยอนไว้

ร่างเล็กตั้งแขนตัวเองให้ร่างกายอยู่ในท่าที่ชานยอลสั่ง มันไม่ได้ทำให้ความเจ็บลดลง แต่มันทำให้ความเสียวเพิ่มขึ้น

"อ่ะ อ่ะ อื้มมม"

แบคฮยอนถูกชานยอลฉกชิงเสียงครางลงไปในลำคอ เมื่อมือหนาข้างหนึ่งช้อนใบหน้าเรียวให้หันไปจูบกับชานยอลได้พอดี 

"อ่ะ" 

และไม่ทันตั้งตัว แกนกายที่เหมือนจะถูกมองข้าม ก็ถูกมือหนาครอบครองเข้าเต็มๆ แบคฮยอนรีบจับมือของชานยอลไว้ หวังจะดึฃมือนั้นออกไป แต่ก็ไร้ประโยชน์ เมื่อมือหนาเริ่มขยับตามจังหวะกระแทกกระทั้นด้านบน 

"อ่ะ. คุณ...คุณชานยอล"

"อื้ม~ มันดีใช่ไหมล่ะ"

"อ่ะ อ่ะ อ่ะ"

คราวนี้แบคฮยอนถึงกับไม่มีสติ เขายอมปล่อยมือที่จะห้ามคุณชานยอลมากำผ้าปูที่นอนแทน และพยายามพยุงตัวเองไว้ไม่ให้ล้มลง ถึงขาเรียวจะเริ่มสั่นแล้ว แต่ความเสียวมันก็บอกให้เขาอดทน

"อ่ะ เร็ว"

"หื้ม?"

"เร็วอีก"

ร่างสูงมั่นใจว่าตัวเองไม่ได้ฟังผิด ไม่ได้หูเพี้ยน เขายิ้มกริ่มอย่างสะใจ ก่อนจะทำตามคำขอของแบคฮยอนที่ไม่แม้จะหันมามองหน้าเขา แต่ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ถือโทษ แต่จะลงโทษด้วยการกระแทกหนักๆ และรูดรั้งรัวๆจนร่างกายอ่อนแรงไปเลย 

"อ่ะ อ่ะ อ่ะอ่ะอ่ะอ่ะอ่ะ อ่ะ อ่าส์"

แบคฮยอนแทบจะทรุดตัวลงทันทีที่น้ำสีขุ่นพุ่งออกจากร่างกาย ชานยอลรีบประคองร่างเล็กไว้ในท่าเดิมแล้วสวนแกนกานเข้าไปจนสุด กอดร่างแบคฮยอนแน่นเพื่อให้ตัวเองกระแทกได้อย่างสะดวก

"อื้อ อ่ะ อ่ะ"

ชานยอลครางซี้ดเพราะช่องทางของแบคฮยอนตอดรับการกระแทกของเขาทุกครั้ง ยิ่งรัวและเร็ว การตอดรัดก็ยิ่งแน่นขึ้น เขาแทบจะทนไม่ไหว เหมือนร่างกายจะระเบิดให้ได้ เส้นเลือดที่แกนกายก็ขยายใหญ่ขึ้นอีก

"ซี้ดดดด ไม่ไหวแล้ว"

แกนกายที่พองขยายต้องการปลดปล่อยพอๆกับใจคน ชานยอลเร่งความเร็วของสะโพกรัวขึ้น ทั้งเร็วทั้งลึก กระแทกถี่ยิบจนร่างกายทนความอึดอัดไม่ไหว เขาบีบเนื้อขาวๆของแบคฮยอนแน่นเพราะความเสียว หลับตารับรู้ความรู้สึกพิเศษนี้ทุกการเคลื่อนไหว

"แบคฮยอน แบคฮยอน อ่ะ อาาส์!"

และเข้าก็ปล่อยความอึดอัดของตัวเองออกเต็มช่องทางรัก ค้างไว้เช่นนั้นจนมั่นใจว่ามันหมดแล้วจึงถอดแกนกานตัวเองออก นั่งหอบใจแล้วจึงวางร่างแบคฮยอนลงบนเตียงแผ่วเบา ซึ่งตอนนี้ทั้งคู่ก็ต่างเหนื่อยไม่แพ้กัน

..............................................

ไปอ่านต่อ คลิก